Van gezond naar ziek
Alle 3 onze kinderen worden gezond geboren. Dat blijft niet zo. In de eerste jaren van hun leven, worden ze – alle 3 – flink ziek. Van oorontstekingen en astmathische klachten, tot aan de ziekte van Kawasaki toe. Als moeder heb ik me verdiept in hoe dat gebeuren kon. Daar heb ik veel van geleerd. In deze blog deel ik mijn visie – in de hoop dat jij er iets aan hebt.
Medicatie die tijdelijk helpt
Ons eerste kindje krijgt na een maand of 7 een hardnekkig terugkerende oorontsteking. Daarnaast heeft ze vanaf het moment dat ze een maand of 4 is een ‘zagende’ ademhaling waar ze overigens niet heel veel last van lijkt te ervaren: een ‘happy wheezer’, noemt de dokter dat. Voor de oorontsteking krijgt ze 3 keer toe antibiotica voorgeschreven; daarnaast een aantal pufjes voor de ademhaling. Het gewenste resultaat is steeds tijdelijk en laat de klachten niet definitief verdwijnen. Na een week of 6 tobben met de oorontsteking en de kuurtjes bezoek ik met haar een Klassiek Homeopaat. Tot dan toe ben ik met deze geneeswijze niet bekend. Binnen een maand zijn al haar klachten verdwenen. Dat intrigeert me.
Kawasaki
Ons tweede kindje begint chronisch te hoesten vanaf het moment dat hij een maand of 10 is; de aanvallen zijn vooral ’s nachts. Hij wordt wel 5 keer per nacht wakker, en wij dus ook. Het duurt bijna een jaar voor het eindelijk over gaat. Als hij 4 jaar is, bijna 5, ontwikkelt er op zijn huid rode uitslag die hevig jeukt. Ook heeft hij matige koorts. Na een ellendige week van ziek zijn zonder dat er verbetering in zit, stuurt de huisarts ons door naar het kinderziekenhuis – met het vermoeden van de ziekte van Kawasaki. Ik ben hem tot op de dag van vandaag dankbaar voor zijn diagnose en oplettendheid. Dit had heel anders kunnen aflopen. Want hij heeft gelijk. Als de diagnose bevestigd is, helpen immuunglobulines (afweerstoffen van een gezond persoon) zijn nog zo kleine lijf dat dit allemaal te verduren heeft gehad hem erdoorheen. Aansluitend aan de behandeling in het ziekenhuis gaan we eerst op vakantie. Daar zijn we hard aan toe. Bij thuiskomst maak ik ook voor hem een afspraak bij de homeopaat die helpt om zijn weerstand weer op peil te brengen.
(Bijna) pneumothorax
In datzelfde ziekenhuis kenden ze ons nog wel. Nauwelijks een jaar daarvoor waren we er namelijk ook al, met de jongste van ons drietal. Die is laat in de avond plotseling benauwd. Een astma-aanval? Maar hij heeft geen astma, toch? Feit is dat hij het stikbenauwd heeft en zeker niet meer kan gaan liggen. Het is 11 uur in de avond als ik met hem in de auto stap, naar het ziekenhuis. Er is medische hulp nodig en wel direct. Mijn moedergevoel is daarover zo duidelijk als het maar kan zijn. Zijn zuurstofgehalte is veel te laag. Het scheelde niet veel of er was een gaatje in zijn long ontstaan. Gelukkig zijn we net op tijd. Na 2 spannende weken in het ziekenhuis met zuurstof en antibiotica mag hij gelukkig weer mee naar huis. Elke keer als hij daarna moet hoesten, schrik ik daarvan. Het zou toch niet weer mis gaan? Ook met hem bezoek ik de Homeopaat en als ik zie hoe hij opknapt en sterker wordt stelt me dat gerust. Het voelt weer goed.
Hoe kan dat nou?
Ik realiseer me heel goed hoe fijn het is, dat ons drietal volledig herstelt. Dit had ook anders kunnen aflopen. Als de rust is weergekeerd, na deze ervaringen vraag ik me af wat de oorzaak geweest kan zijn. Hoe kunnen die ernstige ziektes vat op een kind krijgen, dat bij de geboorte een prima score heeft en gewoon gezond is? Wat heb ik hier veel over nagedacht. Daar bleef het niet bij. Ik heb me ingelezen over de ziektes, onderzoek gedaan naar de factoren die er invloed op hebben, me verdiept in allerlei gangbare theorieën over dit onderwerp. De eindconclusie is verbazingwekkend eenvoudig.
Immuunsysteem overbelast
Het gaat over die ene druppel waardoor een emmer overloopt. Eén extra prikkel van buitenaf, die op zichzelf misschien niet eens ziekmakend zou zijn, is dat natuurlijk wél als het systeem al overbelast is. Als die emmer al helemaal is gevuld. Dan moet er eerst weer ruimte komen om te herstellen. Wij hebben onze kinderen vol vertrouwen laten vaccineren. Natuurlijk. Je wilt je kind immers zo goed mogelijk beschermen? Ik denk dat het bij onze kinderen de oorzaak is geweest van een overbelast immuunsysteem. Het zijn hun ernstige ziektebeelden die mij persoonlijk tot dit voor mij nieuwe inzicht hebben gebracht.
Want wat zijn het er véél, de niet lichaamseigen prikkels die zo’n klein lijfje te verwerken krijgt in het eerste levensjaar. Vanuit goedbedoelde pogingen om bescherming te bieden tegen allerlei ziektes is een overdosering ontstaan. Tel het aantal ziekteverwekkers maar eens dat je kindje in het eerste levensjaar al krijgt ingespoten. Terwijl het immuunsysteem nog niet volledig ontwikkeld is. Is daar wel goed over nagedacht? Of vliegen we met al die goedbedoelde ‘prikjes’ stevig uit de bocht? Hoe moet dat nog niet doorontwikkelde immuunsysteem zo’n invasie aan ziekteverwekkers in zo’n korte tijd weer opruimen? Er is minder nodig om zelfs een goed lopend systeem flink in de war te schoppen, ik kan het niet anders zien.
Vertrouwen in onze natuur?
Gezond geboren kinderen beschikken over een ingenieus werkend immuunsysteem, dat zich nog verder aan het ontwikkelen is. Wat zou het mooi zijn, als we daar wat meer op vertrouwen. Als we niet alles wat mogelijk zou kunnen gebeuren, willen voorkomen, maar per situatie beoordelen wat het beste is. De beste manier om je kindje gezond te houden. Als we een volle emmer maar blijven vullen, is niet zo raar dat hij op een bepaald moment overloopt? Feit is dat mijn kinderen flink ziek werden, zonder andere aanwijsbare redenen dan al die vaccinaties, op zo jonge leeftijd ook nog. Geloof me, ik was graag ‘meegegaan’ met de algemene opinie, had er graag bij gehoord in het systeem. Maar dit ging mij een brug te ver. Toch… mijn verhaal is niet dat van jou. Blijf zelf nadenken over wat je wilt.
Zoek informatie over voor- en nadelen bij verschillende bronnen. Praat erover, voel wat klopt voor jou en beslis dan wat jij wilt doen. In het belang van de gezondheid van je kindje maak je de keuzes die bij jouw situatie passend zijn. Als tegenwicht voor alle ‘reclame’ voor de prikken, deel ik dit verhaal met jou. Ik snap dat het emoties kan oproepen. Beide kanten op kan gaan. Dus doe wat goed voelt voor jou. Misschien kan onze natuur wel meer dan je denkt. Balans vinden tussen belasten en energie opnieuw opbouwen, is dat niet waar het allemaal over gaat? Ik wens in ieder geval alle wijsheid toe voor jouw persoonlijke situatie.