“In mijn missie om natuurlijke geneeswijzen in te zetten voor mensen met NAH liep ik ertegenaan dat ik met niet-wetenschappelijk verklaarde technieken moeilijker kan communiceren met het grote publiek. Ik was om die reden 2x afgewezen voor een subsidie-aanvraag. Collega’s tipten me een boek te schrijven over hoe ik beter was geworden. Zo kwam ik bij Simone terecht.

Tijdens onze eerste afspraak gaf ik netjes antwoord op haar vragen. Simone maakte aantekeningen en luisterde aandachtig. Het gesprek ging over het brein en over hoe kinesiologie werkt voor een brein. Ik praatte en praatte. Toen vroeg Simone naar mij. Naar mijn ervaring, naar mijn verleden en alles wat er gebeurd was. Eerst gaf ik geen antwoord: ik  wilde hier liever niet over praten. Ik wilde juist een positief inspirerend verhaal. Niet al die pijnlijke ervaringen – die zich steeds herhaalden – als boventoon in mijn boek. Dat neemt niet weg dat ik uit eigen ervaring heel goed weet hoe moeilijk NAH-klachten zijn. Bij iedereen anders. En toch ook hetzelfde. Ik weet zo goed hoe sterk de valkuil kan zijn om hierover te praten. Ik wilde dat juist niet.

Simone had hier alle respect voor en zei dat we samen gingen broeden op hoe het dan precies wel moest worden. In het schrijfproces leerde ik achter mijn eigen verhaal te staan. In mijn werk ben ik ook ervaringsdeskundige; ik voel hoe belangrijk ik voor anderen kan zijn. Heel puur en eerlijk hebben we samen geschreven wat mij is overkomen en wat ik daarvan heb geleerd. Een positief, inspirerend verhaal. Ik ben heel trots op het resultaat. Gebruik het ook voor mijn klanten.

Vaak lees ik een stukje terug en denk ik “Goh wat mooi, wat waar, wat kloppend”. Dat zijn hele belangrijke dingen voor mij.

In sessies met klanten werk ik veel met fysieke beweging. Simone zei altijd: het is de beweging die je als mens maakt naar binnen in jezelf en weer naar buiten de wereld in. Dat vind ik supermooi. Ik hoor het mezelf nu ook vaak zeggen tegen anderen zoals Simone mij dat leerde.

Mijn eigen boek schrijven was een lang gekoesterde wens. Ik had al veel geschreven en er zat nog meer in mijn hoofd, maar hoe moesten al die verhalen, ervaringen en losse flodders nu een boek worden?

Simone doet waar zij knettergoed in is: mijn verhaal omtoveren tot een prachtig boek. Vanaf onze eerste contact voelt het voor mij meteen goed. Met het schrijven van Breinchaos is niet alleen mijn verhaal vastgelegd, maar ook een fase in mijn leven afgerond. Precies zoals Simone had aangekondigd.”