De beweging afmaken, daar staat de lemniscaat in mijn logo voor.
Bijna 20 jaar geleden, stokte mijn adem. Op het moment dat ik ’s morgens vroeg werd opgebeld door mijn vader uit Spanje. Met het bericht dat mijn moeder, zomaar ineens, was overleden.
Ik ademde in…. en was zo geraakt dat ik mijn beweging niet echt heb afgemaakt. Met de adem hoog in mijn borst ontdekte ik diezelfde week dat ik zwanger was. Van mijn eerste kindje. Oh zo gewenst en welkom! Maar wat had ik juist dit graag met mijn moeder willen delen.
Het mocht niet zo zijn en ik ging dóór. Natuurlijk ging ik door. Zorgen voor mijn vader wiens verdriet meer dan ooit onze zorg werd. Zorgen voor het nieuwe leventje in mijn buik. Zorgen dat ik net zo’n goede moeder voor dit meisje zou worden als mijn moeder voor mij was geweest.
Terwijl ik dit schrijf, raakt het me nog steeds. De strijd die ik heb geleverd. Om zonder mijn moeder door te gaan zoals zij het gewild zou hebben.
Mijn verdriet en schrik waren te groot om door te ademen. Om mijn beweging af te maken. Met het vastzetten van mijn adembeweging schoot ik in mijn manier van overleven. De natuur regelt het zo voor je. Zodat je in stukjes en op een veilige manier datgene wat jou zo raakt weer een plekje kan gaan geven in je leven.
Jaren later en met hulp van de juiste mensen die op mijn pad kwamen, kwam ik stukje bij beetje weer bij mezelf. Helemáál bij mezelf, bedoel ik dan. Inclusief het stukje dat zo verdrietig is. Want dat hoort er natuurlijk ook bij. Gelukkig maar, denk ik nu, dat dit me zo kon raken! Dat ik naast mijn dankbaarheid voor mijn moeder ook mijn verdriet om het gemis nu weer kan en mag voelen van mezelf. Dat ik weer dóór adem. Door alles heen wat er gebeurt in mijn leven, altijd mijn beweging mag afmaken.
De lemniscaat herinnert mij daar aan. Op momenten dat er iets is wat ik moeilijk vind. Ik weet nu hoe ik door mag ademen. En dat het juíst die beweging is die me verder helpt.
Want in beweging komen, mezelf echt helemaal kunnen laten zien; dat lukte niet meer met die adem zo hoog in de keel. Ik heb mogen leren hoe het is om stukje bij beetje alles wat ik tegen kom in het leven helemaal te gaan toelaten. En kan mijn energie weer stromen, ben ik weer vrij geworden.
In mijn werk als coach geef ik alles wat ik hierover geleerd heb met liefde aan je door. Als jij degene bent die dat op dit moment nodig heeft. Als jij voelt dat jouw energie opraakt, maar in je eentje even niet verder komt. Ik weet dat iedereen, op zijn eigen manier, momenten in zijn leven heeft dat je adem stokt. En dat je de beweging niet kunt afmaken.
Herkenbaar voor jou? Dan nodig ik je van harte uit om eens verder te kijken op mijn website. Wie weet spreekt het je aan en ben ik degene die voor jou van betekenis mag zijn.
X, Simone